Steingrímur J.Sigfússon formaður VG gagnrýndi utanríkisráðherra harðlega fyrir skýrslu þá um utanríkismál,sem hann flutti á alþingi í gær. Sagðist Steingrímur hafa reiknað með því,að skýrslan yrði á mildari nótum,þar sem þetta væri síðasta skýrsla utanríkisráðherra áður en hann  léti  af embætti utanríkisráðherra  en raunin væri þveröfug. Tónninn væri harðari en áður ef eitthvað væri.

Engin stefnubreyting hér

 Steingrímur J. Sigfússon benti á,að ýmislegt nýtt hefði komið fram undanfarið  varðandi innrásina í Írak , t.d. í Bandaríkjunum. Bandaríkin hefðu viðurkennt,að þau hefðu ekki haft nægilega haldbærar upplýsingar um gereyðingarvopn í Írak áður en innrásin hefði verið gerð.En samt örlaði ekki  á neinni stefnubreytingu hjá íslenskum stjórnvöldum.Þau teldu sig ekki hafa gert neitt rangt með því að  styðja innrásina í  Írak.

Texas hugmyndafræði Bush

Steingrímur sagði,að utanríkisráðherra aðhylltist Texas- hugmyndafræði Bush,Bandaríkjaforseta í utanríkismálum en sú stefna nýtur ekki mikils álits í Evrópu. Hefur reyndar harðlínustefna Bush i utanríkismálum sætt mikilli gagnrýni í Bandaríkjunum.

 Frumkvæði forsætisráðherra

  Vitað er,að það var forsætisráðherra,sem átti frumkvæðið að því að Ísland studdi innrásina í Írak og fór á lista hinna staðfestu ríkja,sem studdu stríðið. Utanríkisráðherra féllst á sjónarmið forsætisráðherra.Utanríkisráðherra vildi bíða lengur og veita Blix lengri tíma til þess að leita gereyðingarvopna í Írak en  allt bendir til þess að forsætisráðherra hafi heitið Bush stuðningi án þess að ráðgast við utanríkisráðherra fyrst. Það skýtur því nokkuð skökku við,að nú skuli utanríkisráðherra orðinn harðari í stuðningi sínum við Bush en sjálfur forsætisráðherrann! Líklegast skýringin á þessu er sú,að  nú vilji utanríkisráðherra þóknast sem mest forsætisráðherra áður en forsætisráðherraskipti verða. Ef þetta er rétt skýring er það fyrirboði þess sem verður eftir breytinguna í stjórnarráðinu 15.september. Völd Davíðs munu þá ekkert minnka þó hann yfirgefi stól forsætisráðherra nema síður verði.  

“ Bandaríkin hefðu viðurkennt,að þau hefðu ekki haft nægilega haldbærar upplýsingar um gereyðingarvopn í Írak áður en innrásin hefði verið gerð.En samt örlaði ekki  á neinni stefnubreytingu hjá íslenskum stjórnvöldum.Þau teldu sig ekki hafa gert neitt rangt með því að  styðja innrásina í  Írak.”